De Raad van Europa werd in 1949 opgericht om de mensenrechten en de politieke stabiliteit in Europa te beschermen.

Het basis mensenrechtenverdrag van de Raad van Europa is het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM, 1950). Het bevat o.m. een algemeen principe van gelijkheid van mannen en vrouwen en verbod van discriminatie. Later (in protocol 12 bij het EVRM) werd het aantal discriminatiegronden uitgebreid (een niet-exhaustieve opsomming).

Na uitputting van nationale rechtsmiddelen kan op basis van het EVRM een klacht neergelegd worden bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (Straatsburg). Deze rechtspraak is bindend voor de lidstaat en kan een belangrijke invloed hebben op de nationale wetgeving, bijv. het arrest Marckx (afstammingsrecht van buitenechtelijke kinderen in België).  

Ook het herziene Europees Sociaal Handvest is een belangrijk instrument. Het kan gezien worden als de aanvulling op de (klassieke) burgerlijke en politieke rechten van het EVRM.
Het is een "à la carte"-verdrag waarbij lidstaten een minimum aantal verplichtingen moeten opnemen, maar niet de tekst in haar geheel dienen te ratificeren. België is een van de koplopers aangezien het 87 van 98 paragrafen onderschrijft. Het ESH beschikt ook over een collectief klachtenmechanisme. Voor België zijn daar een aantal klachten hangende.

Klik links om meer weten over het gender-, holebi-, transgender- en handicap beleid van de Raad van Europa.  

naar wetgeving internationaal